Dum senescimus, senescentia non solum mutationibus faciei se manifestat, sed etiam musculi cum ea senescunt et contrahuntur. Resistere senescentem corporis etiam res magna est quae neglegi non potest, et adhuc magni momenti est homines ad plus exercitationis hortari.
Hoc fit quia exercitatio ad musculos augendos non solum corpus firmius et tonius nobis praebet, sed etiam corpus salubrius. Adiuvare nos potest ut bonam functionem metabolicam conservemus et periculum adipiscendi et flaccidi in media aetate minuamus. Maxime autem, unum e signis praecipuis quod hominem senescere videtur est musculorum amissio.
Musculus etiam ut secundum cor corporis appellatur et momentum maximi momenti in qualitatem corporum nostrorum habet.
Musculi in nativitate circiter 23-25% corporis constituunt. In motibus nostris physiologicis, metabolismo basali, et etiam efficiunt ut flexibiliter moveri possimus, itaque quasi machina vitae esse dicuntur.
Cum musculi amissio fit, corporis facultas aquam includendi minuitur et musculus est textus energiam consumens qui metabolismum basalem afficit. Deinde, musculos habere est causa magni momenti cur minus verisimile sit nos pondus in media aetate augere, cum nos adiuvet ad glycogenum conservandum.
Constat saccharida homines ad pondus augendum saepe facere. Cum saccharida edimus, a corpore nostro in glucosum resolvitur, quod in glycogenum hepaticum et glycogenum musculorum dividitur et in iecur et musculos distribuitur.
Cum hae duae partes plenae sunt, saccharum in adipem convertitur. Hoc significat auctam massam musculorum nobis plus glycogeni condere adiuvare nec paulo plus adipis exire occasionem dare. Ergo, ut sani maneamus et senescentem retardemus, musculorum conservatio etiam serio accipienda est.
Tempus publicationis: XXI Iunii MMXXIII
